![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: SANTAL | Następne hasło: SAŃ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[SANTON sb m
Tekst nie oznacza pochyleń.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| G | santon(o)w |
| D | santon(o)m |
pl G santon(o)w. ◊ D santon(o)m.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Duchowny muzułmański (z tur. santon ← wł. santone): A niektórym santonom, to jest księżej tureckiej, suknie też wolno mieć z tej [zielonej] barwy RadzPodróż 37; Santonów, którzy nago chodzą [...], tu w Kairze jest barzo wiele. RadzPodróż 162, 148.]
MN