[zaloguj się]
[pdf]

BICZOWAĆ SIĘ (4) vb impf

się (3), sie (1).

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 biczują się
praet
sg pl
3 m biczowåł się m pers biczowali się

praes 3 pl biczują się (1). ◊ praet 3 sg m biczowåł się (1). ◊ 3 pl m pers biczowali się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. biczownik.

Bić biczem samego siebie w celu umartwiania się (4): BielKron 118v; Dla pokutuiących co ſzli zá nim/ cżynił proceſſie z ſpiewanim/ na ktorych ſię wſzyſcy zá nym idąc bicżowáli po rámionách gołych wołaiąc SkarŻyw 309; ReszList 176.

biczować się czym: Ná każdą noc ſię bicżował powrozkámi SkarŻyw 309.

Synonimy: chlustać się, chłostać się.

Cf BICZOWANIE. BICZOWANIE SIĘ

HG