BŁĘKACZ (1) sb m
N sg błęk(a)cz.
Sł stp brak, Cn: błąkacz, Linde XVIII w.: błąkacz.
Synonimy: biegacz, biegun, hołomek, hultaj, kursor, pielgrzym, tułacz, tułak, wędrownik, włoczęga, wszędybył.
ZZie
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}