[zaloguj się]
[pdf]

BROJENIE (4) sb n

o oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
sg
G brojeniå
L brojeniu

sg G brojeniå (3). ◊ L brojeniu (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s. v. broić.

Czynienie czegoś złego, niewłaściwe postępowanie; dopuszczanie się czegoś (4): wiaruymy ſie wielkiégo ſwietſkiégo broienią OpecŻyw 58; niebyliby záprawdę ták byſtrzi/ w broieniu niecnot ModrzBaz 6.
Fraza: »brojenie, co się komu podoba« [szyk zmienny] (2): gdy ſię ná woynę gotuiećie/ niegotuyćie ſię iáko ná łup domowy/ áni iáko ná rozpuſtę wſzytkiego coſię komu podoba broienia ModrzBaz 109, 70.

Synonimy: czynienie.

Cf BROIĆ

LZ