Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [BUDCZYN]

Następne hasło: BUDKARZ »

BUDKA (14) sb f

Fleksja

	sg	pl
N	budka	budki
G		budek
A	budkę
I	budką
L	budce	budkach

sg N budka (4). ◊ A budkę (3). ◊ I budką (1). ◊ L budce (1). ◊ pl N budki (3). ◊ G budek (1). ◊ L budkach (1).

Sł stp brak, Cn s.v. buda, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

Dem. od „buda”
- 1. Szopa z desek lub gałęzi (12)
- 2. Kram, stragan (2)

Dem. od „buda”:

1. Szopa z desek lub gałęzi; tugurium Mymer¹ (12): Mymer¹ 31; GliczKsiąż H2v; BibRadz Is 24/20; Domy máią máłe iáko budki liśćim przykrywáne. BielKron 446, 437, 445v, 446; BudBib Ion 4/5; iáko páſterz budkę ſwoię/ ták zoſtáwię źiemię moię. ArtKanc P18.

Wyrażenia: »budka pasterska«: a páś koźlątká twoie/ przy budkách páſterſkich [iuxta tabernacula pastorum] Leop Canti 1/7.

»chrościana budka«: RejZwierc 69v cf »namiotek albo chrościana budka«.

Szeregi: »budka albo szopka«: A opuſzcżoná będzye corká Syońſka iáko budká w winnicy/ álbo ſzopká w ogrodku BielKron 93v.

»namiotek albo chrościana budka«: namiotek álbo chroſciána budká tho były mármory y álábáſtry ich RejZwierc 69v.

2. Kram, stragan (2): Iſch weſzrzode [...] wzyąla rąbek Hannye. Babye poſpolithey, kthorego thaſch tho baba przed Budka ſwa na rynku bila odeſchla. LibMal 1551/162v, 1551/162v.

Synonimy: 1. chałupeczka, chałupinka, chałupka, chyzik, dom, kucza, namiotek, szopka.