Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BUTNOŚĆ

Następne hasło: 2. [BUTNY] »

BUTNY (15) ai

Fleksja

sg
m	N	butny	f	N
	G	butn(e)go		G
	D	butnému		D	butn(e)j
	A	butnégo		A

pl
D		butnym

sg m N butny (9). ◊ G butn(e)go (2). ◊ D butnému (1). ◊ A butnégo (1). ◊ f D butn(e)j (1). ◊ pl D butnym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

Pyszny, chełpliwy, zarozumiały (15)

Pyszny, chełpliwy, zarozumiały; amator, gloriabundus, gloriosus, iactans, ostentator, philocompus, pomposus, turgidus, ventosus Mącz (15): Latwieć drudzy obiecuią/ Cżego w ſwey mocy nie máią; Dufáiąc ſwey myſli butney/ Iteż ſpráwie nieroſtropney. BierEz I4v; Gloriosus miles, Butny rycers. Mącz 146d, 146d, 161c, 297d, 309a, 470a (9); KochMon 29; KochJez A4; Ná butnégo. IVż mi go niechwal/ co to przy biésiedźie Z zwyćięſtwy ná plác/ y z walkámi iedźie. KochFr 23; [do Króla polskiego] Zdiąłeś máſzkárę butnému Tyránnowi Moſkiewſkiému KochPieś 43; Ia nie zanimuszu butnego, iedno dlavspokoienią Oyczyzny tegopotrzebuię ActReg 75.

Synonimy: chełpliwy, chłubliwy, chłubny, nadęty, nastorzony, odęty, pyszny.

Cf BUTLIWY