[zaloguj się]
[pdf]

BYWALEC (2) sb m

a oraz e jasne.

Fleksja
sg
N bywalec
V bywalcze

sg N bywalec (1). ◊ V bywalcze (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Człowiek często przebywający w danym miejscu (1): Chodź ſam ty Tomá zuchwálcze Domá niecżęſty bywálcze. MWilkHist L2v.
2. Człowiek doświadczony, zahartowany, wyga; trimma, veteranus Calep; callidus, conscius, expertor, expers, expertus, gnarus, notus, prudens, sagax, versatus Cn (1): Veteranus ‒ Stari biwaliec. Calep 1119b.

Cf ARCYBYWALEC, NIEBYWALEC

BC