[zaloguj się]

CECHOWANY (8) part praet pass pf a. impf

cechowany (7), cychowany (1); cechowany KrowObr, BielKron, Mącz, RejAp (3), SarnStat; cychowany Calep.

cechowany (4), cechowan a. cechowany (4); cechowany KrowObr,Mącz, Calep, SarnStat.

cech- (1) Mącz, céch- (1) SarnStat; o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNcechowany fN nN
G Gcechowan(e)j Gcechowan(e)go
pl
N m pers cechowani
subst cechowané
G cechowanych
A subst cechowan(e)

sg m N cechowany (2).f G cechowan(e)j (1).n G cechowan(e)go (1).pl N m pers cechowani (1). subst cechowané (1).G cechowanych (1).A subst cechowan(e) (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. cechować.

Opatrzony lub opatrywany znakiem, znakowany, piętnowany; signatus Cn (8): A té wſzyſtkié miáry y wagi wysſzéy opiſáné będą wymiarné y céchowáné y oddáné Woiewodóm. SarnStat 280.

cechowany czym (1): Są też cżarni ći ludźie názbyt y nágo chodzą/ á máią blizny po ćiele cechowáne żelázem roſpalonym BielKron 452v.

W przen (3): Poźrzy ná głowę káżdemu ieſli iey nie naydzieſz cechowáney. RejAp 79v; iż go iuż wyłącżono od káżdey ſpołecżnośći ſtádá onego cechowánego. RejAp 116; kthory wſzyſtko wywroćił wſpák ná ſwoy wymyſł á ná ſwoię wolą/ á ku pożytkom ſwym y tych cechowánych ſwoich RejAp 116.
a. Mający wypalone piętno jako karę za popełnione przestępstwo; cauteriatus Mącz; stigmaticus Calep (3): Cauteriatus, Cechowány/ Przipalony Mącz 43a; Stigmatici – Gychowani [!] piatna wipalone noſząci. Calep 1005b.
Przen: Pogardliwie o księżach katolickich noszących tonsurę (1): Papieſz y iego cechowáni Kxięża ták ná kożdą niedzielę tzáruią wodę. KrowObr Tt 3.

Synonimy: piątnowany, pryskowan, znamionowany.

Cf 1. CECHOWAĆ

ZZa