[zaloguj się]
[pdf]

CORECZKA (14) sb f

-ó- (1) ZawJeft, -o- (1) Mącz; e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N córeczka
G córeczki
D córeczce
A córeczkę
I córeczką córeczkami

sg N córeczka (4). ◊ G córeczki (1). ◊ D córeczce (1). ◊ A córeczkę (6). ◊ I córeczką (1). ◊ pl I córeczkami (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Dem. od „corka” ‘dziecko płci żeńskiej’; filiola Mącz, Calep, Cn; gnatula Cn (14): Filiola, Coreczká. Mącz 127a; Zá cżáſem powili corecżkę/ y dáli iey imię mátki Eufrázya. SkarŻyw [223]; O iáko przyſzli nád nim płákáć y z corecżkámi ſwemi. SkarŻyw 263, [223], 224 [3 r.], [236]; GórnRozm H4v; Córeczká moiá muśi być wydáná. ZawJeft 27; Calep 419a; Cobyś miáłá ná ſię wdźiać/ wdźiey ná corkę ſwoię/ Ná dźiateczki obrácay wſzytkę pracą twoię. Nie k rzeczyć to/ gdźie ćię iuż coreczká doraſta. A ty ſię przećię ſtroiſz/ ty śrzednia niewiáſtá. ZbylPrzyg B.

W połączeniu z imieniem (1): Mátká corecżkę Eufrázyą w klaſztorze oddáłá Chryſtuſowi. SkarŻyw 224 marg.

Wyrażenie: »jedna coreczka« (1): widziſz iſz iednę corecżkę mawá: wiele dobrego dał nam Pan Bog/ á cżegoſz iey więcey trzebá? SkarŻyw 103.

Cf CORUCHNA

MM