[zaloguj się]
[pdf]

CZAROWNY (2) ai

a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
m Iczarownym
pl
D czarownym

sg m I czarownym (1). ◊ pl D czarownym (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Czarodziejski, magiczny, związany z czarami (2): iż cie Pan zowie ſynem cżárownym/ ſynem cudzołożnym/ omylnikiem á łgarzem przed oblicżnoſcią ſwoią RejPos 323.
Wyrażenie: »niewiasta czarowna« = czarownica (1): Matacże tho s korzenia miecżykowego albo koſaćczowego vformuią iakoby cżłowieka/ á zaſię do ziemie w ſadzą á tak dadzą roſć/ potym zaſię ten ſtroy wyijmą á thym ludzi ſzalą dla pienędzy á wżdy niewiaſtham cżárownym j babam z dijabły ſie obieraiączym/ nie cięſzko dać za ieden ktory złothy by go iedno mogła doſtać FalZioł I 86d.

Synonimy: czarnoksięski, czarnoksiężnicy, guślny, gwiazdarski, kuglarski, praktykarski, wieszczy.

Cf CZAROWNICZY

ZZa