[zaloguj się]
[pdf]

CZCIA (4) sb f

tścia (2), czcia (1), cca a. ćca a. czca (1), [tca (Linde)]; tścia ZapMaz (2): czcia Mącz; cca a. ćca a. czca BartBydg.

a pochylone.

Fleksja
sg
N czciå
G tści(e)j
D tści(e)j
A tcą

sg N czciå (2); -å (1), -(a) (1). ◊ G tści(e)j (1). ◊ D tści(e)j (1). ◊ [A tcą (Linde)].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Matka żony lub męża, teściowa (4): socram alias tſczey ZapMaz II Ł 7/108, III T 1/451v; BartBydg 252b; Socrus, Czćia. Uxoris meae mater, Też świekrá zową niektórzi/ mężowa mátká. Mącz 398a; [A Ieſus przyſzedwſzy do domu Piotrowégo virzáł tcą [socrum] iego a ona w febrze leży MurzNT Matth 8/14 (Linde).]

Synonimy: świekra, świekrzyca.

Cf CIEŚCIA, 2. CIEŚĆ

AL