[zaloguj się]
[pdf]

CZERPACZ (2) sb m

czerpacz (1), czyrpacz (1); czerpacz Mącz; czyrpacz RejPos.

e oraz a jasne (Cn e pochylone).

Fleksja
sg pl
N czerpacz
G czyrpacz(o)w

sg N czerpacz (1). ◊ pl G czyrpacz(o)w (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (te same przykłady).

Człowiek zajmujący się czerpaniem i rozwożeniem wody, woziwoda; aquator Mącz; anclator, haustor Cn (2): Aquator, Czerpácz. Ten który wodę czérpa/ álbo/ Który woyenny lud wodą zwieżą [!] opátruye. Mącz 13c.
W przen (1): á vciecżeſz ſie do głębokſzych ſtudnicżek Páná ſwego/ y do cżyrpácżow ich. RejPos A6v.

ZZa