![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: CZWOROGRANNY | Następne hasło: CZWOROGRAŃ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CZWOROGRANOWITY (2) ai
Wszystkie samogłoski jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | czworogranowitå | n | N | czworogranowit(e) |
sg f N czworogranowitå (1). ◊ n N czworogranowit(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Mający cztery boki, czworoboczny (o formach płaskich i przestrzennych) (2): Molucrum, Czworogránowite drzewo którego ku ofiárowániu ſtárzy vżywáli. Mącz 230a; Vermiculatum opus, Robotá tákowa czworogránowita/ yákie bywáyą ſtoły y skrzynki/ też tłá gránowitym áſtrychem rozmáyityeh farb położone. Mącz 485a.
Synonimy cf CZWOROGRANIASTY.
Cf CZWOROGRANIASTY, CZWOROGRANISTY, CZWOROGRANNY
ZZie