[zaloguj się]
[pdf]

DAJŻE (9) pt

a pochylone, e jasne.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Występuje w wypowiedzeniach wyrażających życzenie lub przekleństwo; bodajże, oby; utinam Mącz [w tym: dajże Pan Bog (4), dajże (Panie) Boże (3)] (9):
a. W zdaniach (7): Dayże ſie nam też wszytko dzyało wedle ſłowá twoiego RejPos 273; dayże nam dufáiącym wſze dobre ſpráwował MycPrz I A4; ActReg 54.
Frazy: »dajże Pan Bog mnożył« (2): Dayżecz pan Bog ſzcżęſcie mnożył By twoy ſtan tak żaczny był RejJóz A6v; Dayże cie pan bog nam mnożył ku naſzey radoſći RejJóz L4.

»dajże Pan Bog chował (a. raczył chować)« (2): Day ze nas tak pan bog racżył w łaſcze długo chować RejJóz P8v, L7.

b. W oznajmieniach (2): Miły boże dáy żeć pátynką łbá nátłuczono. Mącz 225a, 367a.

Cf BODAJŻE, DAJ

HJ