[zaloguj się]
[pdf]

DOŁĘŻNY (1) ai

Fleksja

N pl subst d(o)łężn(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Zdolny do sprostania czemuś, sprawny, silny:
W przen: Coż mam rzecz/ ieſli śmiáły Smyſł/ troki niezwyćiężne/ Ná moy kárk włożył/ co mi moc zábráły? Ach/ że nie ták dołężne/ Zeby w drogách twych [bożych]/ mogły być potężne. GrabowSet G3.

Cf NIEDOŁĘŻNY

BC