[zaloguj się]
[pdf]

DOTYCZAĆ SIĘ (2) vb impf

Zawsze się.

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 dotyczå się
praet
sg
3 n dotyczało się

praes 3 sg dotyczå się (1). ◊ praet 3 sg n dotyczało się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dotyczeć się.

Odnosić się do czego, dotyczyć [czego] (2): Leć otyi części ſwieckich vſtaw/ ktoré [!] się ſumnięniá abo chfáły bożyi dotyczá/ [...] na ten czas dośić MurzNT 76.
Fraza: »ile się [czego] dotyczało« = ze strony, co do (1) : Na koniec tedy wſzyſtkę nadźieię zbawięniá iego vtracili/ ile śię ich námow i pociech dotyczało/ a iuſz go na ſamę bożą ſprawę i moc a miłośierdźie ſpuścili. MurzHist T2v.

Formacje pochodne cf TKNĄĆ SIĘ.

BC