[zaloguj się]
[pdf]

DOWAŻYĆ (2) vb pf

o jasne, a pochylone.

Fleksja
inf dowåżyć
praet
sg
2 m -ś dowåżył

inf dowåżyć (1). ◊ praet 2 sg m -ś dowåżył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia
Dokładnie odmierzyć (2): Ale ieſli [waga] niżey álbo wyżéy vkázuie/ tedy Bláſzká źle odcérklowána/ [...] álboś téż ſam co ná ſkłádániu przebaczył/ álboś nie doważył. Strum C2.
W przen (1):

W przeciwstawieniu: »nie doważyć ... przeważyć« [w czym] (1): Cnotá ma ſwoię miárę y wagę: zle w niey nie doważyć/ źle też y przeważyć. SkarKazSej 691b.

Formacje pochodne cf WAŻYĆ.

JZ