Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DWOROWANIE

Następne hasło: DWORSKI »

DWOROWY (3) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja

sg
f	L	dworow(e)j

pl
A	subst	dworow(e)

sg f L dworow(e)j (1). ◊ pl A subst dworow(e) (2).

Sł stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI w.

Znaczenia

Przymiotnik od „dwor” (3)
- 1. Podwórze, dziedziniec, obejście; podwórzowy; tu: domowy, oswojony (1)
- 2. Załatwianie potrzeby naturalnej, wypróżnianie się (2)

Przymiotnik od „dwor” (3):

1. Podwórze, dziedziniec, obejście; podwórzowy; tu: domowy, oswojony (1):

Zestawienie: zool. »dworowe gołębie« (1): Rodzay gich [gołębi] ieſt rożny. Iedni ſą czo przez czały rok iaycza noſzą [...] Drudzy telko lecie/ ty zową dworowe gołębie. Drudzy ſą leſni á dziczy gołąbkowie/ á ci ſą mnieyſzy niżli domowi. FalZioł IV 21a.

2. Załatwianie potrzeby naturalnej, wypróżnianie się (2):

Wyrażenie: »dworowa potrzeba« [szyk 1 : 1] (2): Też ná potrzeby chodząc dworowe przed namioty/ áby vkopał dołek w zyemi/ á zákrył niecżyſtość ſwoię BielKron 36v; Po dworowey potrzebie [Turcy] vmywáią ſie záwżdy/ cżáſem y głowę/ koláná/ thwarz/ y wſzytkie cżłonki rucháiące BielKron 259v.

Synonim: 1. domowy.

Cf DWORNY, DWORSKI