[zaloguj się]

DWUROGACZ (1) sb m

Fleksja

N sg dwurogåcz.

stp, Cn, Linde brak.

Istota o dwu rogach; tu o apokaliptycznej bestii (Apoc 13/11), w której protestanci dopatrywali się symbolu papieża: Pátrzayże iż Apoſtoł powieda/ iż kazał ten dwurogacż mieſzkáiącym ná ziemi/ áby ſobie ożywili obraz oney pirwſzey beſtiey ktora byłá iuż iákoby vmárła. RejAp 112v.

BZ