![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DWUWIERZCHNY] | Następne hasło: [DWUZEGLOWY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DWUWYKŁADNY (6) ai
a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | n | N | dwuwykładn(e) | |
| G | dwuwykładn(e)j | G | dwuwykładn(e)go | ||
sg f G dwuwykładn(e)j (1). ◊ n N dwuwykładn(e) (2). ◊ G dwuwykładn(e)go (3).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Mogący być dwojako tłumaczony, mający dwa znaczenia, dwuznaczny (6): thákowe zátrefnowánie/ z rzecży/ ábo ſłowá dwuwykłádnego/ podoba ſie ſkoro naybárziej ludziom GórnDworz P7v; Więc iż tákowego dwuwykłádnego rzecżenia śiłá ieſt ſpoſobow GórnDworz P8v; To tu y vſłyſzał/ táką odpowiedź iákiej nie cżekał/ j to ſłowo dwuwykłádne Kozieł/ ſmiechu przyſporzyło. GórnDworz P8v, P7, P7v, P8.
W charakterystycznym połączeniu: dwuwykładne słowo (5).
BZ