[zaloguj się]
[pdf]

DZICZEK (1) sb m

Fleksja

N sg dziczek.

Sł stp, Cn brak, Linde XIX w. w innym znaczeniu.

Dziki człowiek; tu prawdopodobnie faun lub satyr: PAſterz dzikiego mężá vłápił był w leſie/ Ze go ſobie okroćił bárzo w krotkim cżeſie. Vźrzał dzicżek á páſterz w mroz ná ręce chuchał/ A potym gdy káſzę iadł/ iż gorąca dmuchał. RejFig Aa3.

Cf DZIKI

SB