[zaloguj się]
[pdf]

DZIUBAĆ (1) vb impf

Fleksja

praet 3 pl m pers dziubali.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Uderzać czymś ostro zakończonym, kłuć, rąbać; pinsere, rostrare Cn [kogo czym]: Thurcy [...] wyſyłáli małe vffy przećiw im ku potykániu wywabiáiąc ie wyieſzdżáli przećiw im náſzy/ ále wſzędzie zſwoią ſzkodą/ bo ie cżákány przez zbroie dziubáli. BielKron 309.

Formacja współrdzenna: przezdziebnąć.

Cf ZOBAĆ

ZZie