[zaloguj się]
[pdf]

DZIURAWCOWY (2) ai

dziurawcowy (1), durawcowy (1) SienLek (1 : 1).

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
m Gdziurawcow(e)go n Gdurawcowégo

sg m G dziurawcow(e)go (1). ◊ n G durawcowégo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od nie zaświadczonego u nas „dziurawiec” Hypericum perforatum L.; należący do dziurawca, wytworzony z dziurawca (2):
Wyrażenia: »durawcowe kwiecie« (1): Węźmi Duráwcowégo kwiecia/ iedną garść SienLek 126.

»proch dziurawcowy« (1): máćierzą duſzkę z Winem vwierciáną piy/ zmieſzawſzy s prochem okrągłego kokornaku/ y prochu Dźiuráwcowego SienLek 90v.

KN