DŹWIĘCZNY (1) ai
Fleksja
L sg m dźwięcznym.
Sł stp: źwięczny, Cn brak, Linde XVII w.
Odbijający dźwięki, głosy, dźwięczący: Echo też zátobą chodząc zá wiecżorney głoſy/ Zbieráłá po dźwięcżnym leśie roſpuſzcżone głoſy. KlonŻal B2v.
Cf WIELODŹWIĘCZNY
BC
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}