[zaloguj się]
[pdf]

EGZAGIERACYJA (1) sb f

Fleksja

A sg egz(a)gi(e)r(a)cyją.

sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przesadzanie, mówienie długo i z pasją o tym samym [exaggeratio ‒ wywyszenie, podniesienie przez sucie, oratores exaggerationem facere dicuntur, quando pluribus verbis unam eandemque rem vehementer dicunt Calep; sypanie; wyniesienie, wyniosłość ‒ exaggeratio Cn]:
Zwrot: »uczynić egzagieracyją [na kogo]«: A tak we czwartek posłano po posły i tam im od KJM słownie przez pana Kanclerza powiedziano na ten sens, uczyniwszy naprzod exaggeratią na posły, iż tym sejm zatrudniają Diar 49.

MB