[zaloguj się]
[pdf]

GARDŁOWAĆ (12) vb impf

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w formaneie -ować).

Fleksja
inf gardłować
indicativus
praes
sg pl
1 gardłuj(e)my
3 gardłuje gardłują
praet
pl
3 m pers gardłowali
fut
sg
3 m będzie gardłować

inf gardłować (2). ◊ praes 3 sg gardłuje (2). ◊ 1 pl gardłuj(e)my (3). ◊ 3 pl gardłują (2). ◊ fut 3 sg m będzie gardłować (1). ◊ praet 3 pl m pers gardłowali (1). ◊ part praes act gardłując (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Narażać się na niebezpieczeństwo, narażać życie; vitae non parcere Cn (12): OrzRozm R2v; Mężowie ſą náſzy goſpodarze/ Muſzą záwżdy w pracey być ná ſparze: Nędze ćierpieć ná woynie/ gárdłowáć BielSjem 6; kto tak gardłuie iako ia, nie iako cudzą pracą szafowac. ActReg 114.

gardłować dla kogo, dla czego (5): Gdzye yáko we dnye y wnocy z wyelką pilnoſcyą dla dobrá rzecży poſpolitey krzesćiyáńſkyey záſtháwiáyąc ſie zá kreẃ krzesćiyáńſką gárdłuyą GliczKsiąż K7v, K8; żaden nam wierzyć niebędźie/ ieſli przećiwko náſzym obietnicom y Liſtom/ dobrodźieiom náſzym to záſye pobierzemy/ coſmy iem gdy dla nas gárdłowáli chćiwie/ dawáli. OrzRozm P2, N3v, O3.

gardłować przećiwko komu (1): ſtárzałem ſye y ośiwiałem/ gárdłuiąc we dnie y w nocy/ [...] przećiwko nieprzyiaćielom twoim OrzRozm R3v.

gardłować za co (1): czemu zá to gárdłuiemy/ gdy ſie od nich Kielichá nápieramy? OrzList b3.

gardłować przy kim (2): ſam świádek bądź/ iż od wiele lat ſtátki ſwymi vſtáwicżnie gárdłuiemy w Pruſiech przy tobie? BielKron 393 [idem] PaprUp Fv.

Formacja współrdzenna: zagarłować.

Cf GARDŁOWANIE

MM