[zaloguj się]
[pdf]

GDZIEKOLWIEK (251) pron

gdziekolwiek [w tym: „gdzie(m)jednokolwiek” (2); „gdzie” z przyłączoną partykułą trybu warunkowego -by (9), -by z końcówką osobową (2); „gdzie” z koncówką osobową (6), „kolwiekby” LibLeg 11/91v (1)] (181); gdzie kolwiek [w tym „gdzie” z przyłączoną partykułą trybu warunkowego -by (3), -by z końcówką osobową (1); „gdzie” z przyłączoną końcówką osobową (1)] (29); gdzie ... kolwiek [w tym: „gdzie” z partykułą „-by” (3); partykuła „-by” jako wyraz wtrącony między „gdzie” a „kolwiek” (3)] (41).

Oba e oraz o jasne.

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia
Zaimek przysłówkowy uogólniający (251):
I. Wskazuje na miejsce bliżej nie określone, obojętnie jakie, niekiedy na każde bez wyjątku; ubicunque, ubi ubi Mącz, Cn; alicubi, quoviscunque loco, utcumque Cn (179):
A. Nieokreślony: gdzieś, gdzie bądź, obojętnie gdzie; ubicunque, ubilibet, ubivis JanStat (29):
1. Jako okolicznik w zdaniu (25):
a. Samodzielny (10): A boday ſie gdzyekolwiek rodziło to zyele RejZwierz 63; BielKron 37, 194; Prot Av; Aza wżdy iáką trawę/ gdzyekolwiek naidzyemy. Zeby konie y muły/ mogły ſie przeżywić HistHel B3; SkarŻyw 328; ZapKościer 1530/10; WysKaz 37; SKázuiemy/ áby nowi Woyſcy/ którzykolwiek ſą od nas gdźiekolwiek poſtánowieni [ubilibet instituti JanStat 125] nie dłużéy trwáli/ iedno do śmierći dźiśieyſzych dźierżáwiec SarnStat 234, 232.
b. W połączeniu z dodatkowym okolicznikiem miejsca (15):

Z wyrażeniem przyimkowym (11): FalZioł V 117; I ſtadze myal wolia prziwroczywſchi ſzyą gdzie kolwyek panſkym [! lege: w panskim] ymyenyv ognyem ſchkode vczinycz LibMal 1544/87v, 1540/149; Leop 3.Mach 7/1; SienLek 48v; Woláłábym téż tym czáſem/ Gdźiekolwiek pod gęſtym láſem Vżyć z tobą towárzyſtwá KochSob 63; áby [...] żaden nie śmiáł drożéy [...] korzenia/ y innych rzeczy przerzeczonych/ gdźiekolwiek w króleſtwie náſzym [ubivis in regno nostro JanStat 1050] przedáwáć SarnStat 274; Wſzyſtkim poddánym náſzym [... ] w Króleſtwie náſzym gdźiekolwiek będącym [in Regno nostro ubilibet existentibus JanStat 1041] SarnStat 1227, 16, 842.

Połączenie: »tamże ... gdziekolwiek« (1): Gdyż tedy ćiáło w źiemię ſie obroći/ támże też Duſzá pokutowáć muśi gdźiekolwiek w źiemi. BielKron 466v.

Z zaimkiem przysłówkowym (4):

Połączenie: »gdziekolwiek indżie(j)« (4): day miłośćiwie ſługom y ſłużebnicom twoim/ ná tym mieścu/ álbo gdźiekolwiek indźiey/ w Pánu Chryſtuśie zmárłym/ odpuſzcżenie grzechow LatHar 660; SarnStat 200, 660, 919.

2. Jako przydawka w zdaniu [zawsze po rzeczowniku określanym] (3): Na odbicie gdziekolwiek. FalZioł *3; Zołzy gdziekolwiek: roſpądza. FalZioł *4v, *2v.
3. Jako dopełnienie w zdaniu dopełnieniowym (1): Piſáli też [kronikarze] rzecży wiele niepotrzebnych/ iáko o fundáciach kośćielnych/ prebend/ klaſztorow/ wſi klaſztorne/ y gdźiekolwiek dzieſięćiny máią BielKron 334.
B. Zaimek względny (150):
1. Wprowadza zdania okolicznikowe miejsca [w antepozycji (90), w postpozycji (33), w interpozycji (18); w tym: „gdzie by kolwiek,” „gdziekolwiek by” (14)] (141):
a. Czyste (112):
a) W zdaniu nadrzędnym brak okolicznika miejsca odpowiadającego zaimkowi przysłówkowemu „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (90): FalZioł I 5b, II 3c; KłosAlg F2v; gdziekolwiekbi bily ony Zloczinczi wpanſtwie waschim kazalybiſczie ych poymacz LibLeg 11/91v; Przynyoslem lysth Czeſarſki Crolowy yego M. s kthorem gdzye by kolwyek byl nalyezyon, ma bycz volnye pvſczon LibLeg 7/100v, 10/57 [2 r.], 59 [2 r.], 60v, 67v, 11/65v, 158v; RejPs 178; RejRozpr K2; HistAl F7v; KromRozm II p4v; KromRozm III M3v; BielKom F3v; KromObr 17v, 96; o ſwięty ſtárcże ia gdzyemkolwiek bywał/ Słychałem o twey ſławie RejWiz 20v, 157v; tácy máią ſtánąć záwićie przed námi/ gdzyebyſmy kolwiek z náſzym dworem byli. UstPraw F4; RejZwierz 51; BibRadz 2.Reg 17/12, Lev 7/26; gdy zákurzyſz tą wątrobką gdzyekolwiek będzye dyabelſtwo/ vciecże/ y więcey przekażáć nie będzie. BielKron 97v, 92, 115v, 209, 256v, 449 (8); Mącz 309d, 314b; SarnUzn G7v, H4; to weſpoł zmieſzawſzy/ pomáżyſz thym/ gdźiekolwiek włoſow niechceſz mieć SienLek 70v, 49v,143v, 172, 175; RejAp 20v; GórnDworz Kk6v; RejPos 67v, 115, 351; BudBib l.Par 17/6; krzyż páńſki niech kazą przed ſobą wſzędzie nośić/ chybá w Rzymie/ y gdzieby kolwiek náwyżſzy Biſkup ábo iego poſeł Apoſtolſkiey doſtojnośći herbow vżjwáiący był/ nośić go nie będą. SkarJedn 262; Gdźiekolwiek ludźie mieſzkáią/ Niech cudów iego ſłucháią. Pan to bowiém władze wielkiéy KochPs 144; A gdźie ty kolwiek ſtopę ſwą położyſz/ Obfitość mnożyſz. KochPs 93, 139; temu święty Antoniuſz/ gdziego kolwiek potkał/ niſko ſię bárzo kłániał SkarŻyw 544, 159, 341, 348, 519; KochTr 10; StryjKron 31; CzechEp 263; ReszPrz 108; BielSjem 15; GDźieśkolwiek ieſt/ Bożeć pośli dobrą godźinę KochPieś 9; [abyście] gdźiekolwiek [ubicunque JanStat 260] przygodźi ſie bydź iáki ziazd/ iáwnie przez woźné kazáli obwołáć SarnStat 219, 185, 189, 375, 605, 1100(12); Leć przećię gdźiemkolwiek był ſtárałem ſię o to/ To ieſt o dobrą ſławę drożſzą náde złoto. CzahTr G2v; PaxLiz E2.

Połączenie: »gdziekolwiek jedno« (6): A ták tę vſtáwę wieczną y w potomſtwách wáſzych/ gdźiekolwiek iedno mieſzkáć będźiecie [in cunctis habitaculis vestris] záchowywayćie BibRadz Lev 3/17, Lev 23/3; Ubi ubi est diu celari non potest, Gdziekolwiek yedno yeſt nie może ſie długo zátáić. Mącz 46b; RejPosWstaw [1432]v; KochPs 75; KmitaSpit B2v.

Wyrażenie: »gdziekolwiek na (a. po) (wszystkim) świecie« (6): KromRozm II c2v; Gdźiekolwiek [ubicumque; kędyżkolwiek WujNT] będzie powiádaná tá Euángielia/ po wſſyſtkim ſwiećie [in universo mundo]/ y to co tá vcżyniłá będzie powiádano ná pámiątkę iey. Leop Mar 14/9 [przekład tego samego tekstu KromRozm II c2v; LathHar 704]; Nie wiećie iż ktorzy práwá ſię nie boią/ Gdźiekolwiek ſą ná świećie/ wiele złego broią. Prot A4; LatHar 689, 704; WujNT Matth 26/13.
b) W połączeniu z okolicznikiem miejsca ze zdania nadrzędnego (22):

Z zaimkiem przysłówkowym (21):

Połączenia: »(kędy) indziej ... gdziekolwiek« (2): Wyiáchał z Ceſarzem/ y puśćił ſię przez Fráncyą/ chcąc śwętych [!] ćiáłá náwiedzić/ w Turonie S. Marćiná/ w Paryżu S. Dyoniziuſzá Areopagity/ w Floryaku y indziey gdźiekolwiek wiedział o ktorym świętym SkarŻyw 355; Gdźiem ſię ſtárał tám o to ták ná Egru/ iáko też kędy indźiey/ gdźiem kolwiek cżáſy me áż dotąd tráwił CzahTr A3.

»gdziekolwiek (jedno) ... tam, tam ... gdziekolwiek« (10 : 2): thám niemáſz żadney wiary/ gdziekolwiek Báłwan álbo Obras ieſt. KrowObr 112v, 71v; Bo iż adwerſarze nápiſáli y w druk dáli/ iż gdzyekolwiek ſtoi to ſłowo Bog/ tám ſie rozumieć ma o ſámym Oyczu SarnUzn E2v; GrzegŚm 19; RejPos 259; A gdzyekolwiek iedno thákowa iedność/ zgodá/ miłość y pokoy w Pánie/ s prawdziwey wiáry nálezyony bywa/ thám bez wątpienia ſą ſynowie Boży. RejPosWstaw [1434]; SkarŻyw 231; CzechEp 145; ReszPrz 36; Phil L4; Gdźiebykolwiek [Ubicumque] było ćiáło/ tám [illic] ſię y orłowie zgromadzą. WujNT Matth 24/28; SarnStat 186.

»gdziekolwiek ... wszędy (a. wszędzie), wszędzie ... gdziekolwiek« (6 : 1): RejKup k3v; bo w Práwie gdźiekolwiek będźieſz czytał o winách/ kthore ſtroná zá iáki wyſtępek przepada/ wſzędi naydźieſz nápiſano GroicPorz d3v; iż on gdzie ſie kolwiek chował/ wſzędzie był cżłowiekiem wzięthym/ y w wielkiey powadze GórnDworz M6; RejPos 26 [2 r.], 115; WujNT przedm 16.

Z zaimkiem przysłówkowym i wyrażeniem przyimkowym (1):

Połączenie: »gdziekolwiek ... tamże« (1): Obiecuiemy/ iże gdźiekolwiek [ubicunque] ſzláchćicy trwáłé podpomożenié kápłánowi będą chćieli náznáczyć/ że támże bez odwłoki w ichże máiętnośći [in bonis suis JanStat 189] kośćioł fundowáć będźiemy. SarnStat 4.

b. Z odcieniem czasowym: ilekroć, w jakimkolwiek wypadku, kiedykolwiek (19):
a) W zdania nadrzędnym brak odpowiednika dla zaimka przysłówkowego „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (7): GórnDworz Q8; Iż gdzyeby ſie kolwiek zyáwił iákiegożkolwiek ſtanu ſługá koſcielny/ á wiádomie vżywał ſwowolnego żywotá ſwego w nierządnym mieſzkániu ſwoim/ ábyſcie ſie ſtrzegli káżdey ſwráwy [!] koſcielney iego. RejPos 189v; RejZwierc 70, 247v; SkarJedn 145; ReszPrz 99; A przeto gdźiekolwiek Pan Bog nád námi ſpráwuie miłośierdźie ſwoie/ przydáie też nieco y z ſprawiedliwośći ſwoiey. WysKaz 21.
b) Z odpowiednikiem w zdaniu nadrzędnym dla zaimka przysłówkowego „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (12):

Połączenia: »gdziekolwiek ... nigdy« (1): Bo on gdźiekolwiek to mieyſce przywodzi/ nigdy nie piſze INTE [!]/ ále SVper te BudNT Ii.

»gdziekolwiek ... tedy« (5): RejAp 41v; Dał to znáć [...] iż gdziekolwiek ieſt iáka ſpráwá ábo iákie pytánie o tym miłym Pánie/ tedy on záwżdy przy tym ieſth RejPos 12v; BudBib 2.Reg 17/12; TEŻ vſtáwiamy iż gdźiekolwiek [ubicunque] do którégokolwiek Kośćiołá álbo miáſtá záklęty od práwá przydźie/ tedy [tunc JanStat 241] ma bydź przeſtano od ſłużby bożéy: ále gdy z kośćiołá álbo z cméntarzá wynidźie/ ſłużbá boża niech idźie/ y niech ſie pocznie. SarnStat 225, 189.

»gdzie jedno kolwiek ... tu« (1): LubPs E2 cf Zwrot.

»gdziekolwiek ... zawżdy« (3): RejPos 20v, 115v; gdźie śię kolwiek tráphiło cżynić znieprzyiaćielem záwzdy zá łáſką Bożą/ fortunnił nás Pan Bog. BiałKaz L4.

»gdziekolwiek ... gdźiekolwiek ... tedy zawżdy« (1): Abowiem ten wſzechmogący Pan/ gdziekolwiek iákie obietnice cżynił nędznemu cżłowiekowi o ſwiętym miłoſierdziu ſwoim/ gdziekolwiek obiecał odpuſzcżenie grzechow [...] tedy záwżdy ku ſwiętym ſłowom ſwoim przydawáć racżył znáki widome RejPos 32.

Zwrot: »gdzie jedno kolwiek mogł« = zawsze i wszędzie, na każdym kroku, przy każdej okazji (1): Nye inácżey yáko błoto tákem ya ye ważył/ A też gdzyemyednokolwiek mogł tum ye ſrodze dłaźił LubPs E2.
c. Z odcieniem warunkowym: jeżeli tylko (9):
a) W zdaniu nadrzędnym brak odpowiednika dla zaimka przysłówkowego „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (5): RejPos 286v; Láćińſki [przekład NT]/ iáko pewnieyſzy/ kłádźiemy w ſámym texćie: á Graecki gdźie ſię kolwiek z Láćińſkim nie zgadza/ ná brzegu znáczymy. WujNT przedm 16; WysKaz 6.

Połączenia: »gdziekolwiek jedno« (1): iáko ieſt mdłe/ krewkie/ á nikcżemne cżłowiecżeńſtwo náſze/ gdzye iedno kolwiek nád námi nie będzye miłoſierdzya á opátrznośći ſwiętey iego. RejPos 183.

»gdziekolwiek tedy« (1): Gdzyekolwiek tedy w koſcielech tá náuká cżyſta á ſzcżyra nálezyona bywa/ iáwna ieſt rzecż że ſą prawdziwe Apoſtolſkie koſcioły. RejPos Wstaw [1433]v.

b) Z odpowiednikiem w zdaniu nadrzędnym dla zaimka przysłówkowego „gdźiekolwiek” ze zdania okolicznikowego (4):

Połączenia: »gdziekolwiek jedno ... to« (1): gdzyekolwiek iedno namniey odſtąpyemy z náuki Páná ſwego/ á odſtąpiemy od ſłow ſwiętych iego/ tho on theż wnet odſthąpi od nas RejPos 5v.

»gdziekolwiek ... już« (1): Owa gdziekolwiek Bog z łáſki ſwey ku ſobie potárgnie kogo [...] á táki iuż káżdy [...] nie tylko do zgromádzenia tego Ieruzálem/ y Syonu należeć będzie. Ale też tymże Ieruzálem y Syonem zoſtánie. CzechRozm 120.

»gdziekolwiek ... już zawżdy« (1): A wſzákoż gdziekolwiek tácy wzgárdzili ono ſwięte okazánie they łáſki iego/ á to powołánie ſwoie/ iuż lepak záwżdy w więtſzym wzgárdzeniu byli v niego/ niżli ći ktorzy nie ználi żadney łáſki od niego. RejPos 238v.

»wszędy a wszędy ... gdziekolwiek « (1): wieſz/ iż wſzędy á wſzędy zła á bárzo mdła rádá około ciebie/ gdzyekolwiek namniey odſthąpiſz od opátrznośći Páná tego RejPos 240.

d. Z odcieniem przyzwolenia (1): Ale iákoż ſie to kolwiek dzyało/ á gdzye ſie kolwiek ſtocżyło/ tedy nie bez przycżyny nam to ieſt w piſmie zoſtáwiono. RejPos 183.
2. Wprowadza zdanie przydawkowe [w tym: „gdzieby kolwiek” (3)] (5): Maſc na paraliz barzo dobra/ gdziebykolwiek był/ ieſtli w gardle/ albo w ktorim inſzym członku. FalZioł V 113, I I14d; dopwsczaya themw tho philipowi w kossdych xyągach Gdzye by kolwiek oprawa they barbarze slwssyla kwythowacz kassowaez ZapWar 1548 nr 2667; Drugie pámiętay/ iáko ieſt ſrogi Pan/ á iákie obiecuie pomſty mieyſcu káżdemu/ gdzyekolwiek odſtąpi á będzye zgwáłcona wola iego ſwięta RejPos 352; Iego ſpráwy/ z wáſzych vſt/ chwałę niechay máią/ W kráiách/ gdźiekolwiek iego wſzechmocnośći znáią GrabowSet R2v.
** Bez wystarczającego kontekstu (4): Alicubi in aliquo loco, uspiam, usquam ‒ Niekendy gdzie kolwiek Calep 52b; Ubiubi pro ubicunque ‒ Gdziekolwi [!] Calep 1104a; Ubicunque — Gdźiekolwiek Calep 1104a; Uspiam ‒ Gdziekolwiek. Calep 1143b.
II. Wskazuje na kierunek lub cel drogi bliżej nie określony, obojętne jaki, niekiedy na każdy, bez wyjątku; quocunque, quolibet quoquo, quovis Mącz (68):
A. Nieokreślony: dokądś, dokąd bądź, ohojętne dokąd; jako okolicznik w zdaniu w połączeniu z wyrażeniem przyimkowym (3): ya ſzyą werwą gdzyekolwyek do Camyenycze y wezmą poſtaw ſzukna albo czo ſzyą traffy LibMal 1546/112v; SarnStat 1077, 1111.
B. Zaimek względny (61):
1. Wprowadza zdanie okolicznikowe miejsca [w antepozycji (37), w postpozycji (18), w interpozycji (4); w tym: „gdzie by kolwiek” (2)] (59):
a. Czyste (57):
a) W zdaniu nadrzędnym brak okolicznika miejsca odpowiadającego zaimkowi przysłówkowemu „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (41): BierEz A4; LibLeg 10/96v; wiedz nas pánie s ſobą gdziekolwiek ſie obroćiſz. HistAl N4; KrowObr 229; RejWiz 24; Leop *B4v, Mar 14/14; Abowiem Pan Bog twoy ieſt z tobą gdźiekolwiek poydźieſz [in omnibus quae perrexeris] BibRadz Ioz 1/9, Gen 4/12; Ioz 1/7, 1.Reg 8/44; 2.Reg 18/7; á namioty rozbijáli [...] około domu Bożego gdzyekolwiek przyſzli. BielKron 39v; Obsequens quolibet flecti, Powolniuchny gdźie go kolwiek kto chce obróćić. Mącz 385d; OrzQuin Y2; A ći náſláduią Báránká gdzie ſie kolwiek obroći. RejAp 117,119, 143v; BielSat C; KuczbKat 410; RejZwierc 78; BiałKaz L2; BudNT Mar 14/14, Iac 3/4; ktore tablice gdźiekolwiek [quocunque] iedźie/ choćia też y na woienną wypráwę/ powiedáią że ie záwżdy z niem wożą. ModrzBaz [16]v; SkarŻyw 212; StryjKron 427; BielRozm 10, 15; LatHar 705; WujNT Mar 14/14, Apoc 14/4; SarnStat 391, 401, 1111, 1121.

Połączenia: »gdziekolwiek jedno« quocumque Vulg (3): Vczyniſz mi thę łáſkę/ iż gdźiekolwiek iedno przydźiemy [Ad omnem locum, ad quem veniemus] brátem mię ſwym názywáć będźieſz. BibRadz Gen 20/13; ArtKanc 017; WujNT Mar 6/56.

»gdziekolwiek tu« (1): Gdziem ſye tu kolwiek obroćił ználazłem trudnośći LubPs aav.

Fraza: »gdziekolwiek oczy niosą« (1): Quoquo et quocunque item quovis et quolibet, Do kądkolwiek/ á co wiedzieć dokąd/ gdziekolwiek oczy nioſą. Mącz 343c.
b) W połączeniu z okolicznikiem miejsca ze zdania nadrzędnego (16):

Z wyrażeniem przyimkowym (2): Abowiem z káżdey ſtrony gdziem ſie kolwiek obezrzał zewſſech ſtron mie ogárnęły węzły ſmiertelne RejPs 170v; Leop Ez 21/16.

Fraza: »gdziekolwiek oczy poniosą« (1): Idź ná práwą chodźże ná lewą ſtronę/ gdzie ćie kolwiek ocży ponioſą [quocumque faciei tuae est appetitus], Leop Ez 21/16.

Z zaimkiem przysłówkowym (14):

Połączenia: »gdziekolwiek ... tam« (3): TAkże gdzie kolwiek [omnino ubi] ten edykt á Wyrok Krolewſki przynyeſiono/ thám pogáni iáwnie á poſpolićie ſtroili weſela z rádośćią Leop 3.Mach 4/1; KochFr 48; Gdźiekolwiek [Quocumque] wnidźiećie do domu: tám [illic] mieſzkayćie WujNT Mar 6/10.

»gdzie (jedno) kolwiek ... wszędzie (a. wszędy), wszędy (a. wszędy a wszędy) ... gdzie kolwiek« (7 : 3): á gdziekolwiek ſie obroći wſzędzie go ſzcżęſliwie fortuna náſláduie. HistAl D8v; RejWiz 25; Y rátował go Pan wſzędy/ gdźie ſie iednokolwiek obroćił [in omni, quo ambulavit]. BibRadz 2.Reg 8/14; Mącz 342b; BielSat L4; gdyż wſzędy á wſzędy gdziekolwiek obroćiſz ocży ſwoie/ nie możeſz inácżey tego mizernego á obłudnego mieſzkánia náſzego názwáć iedno [...] złodzieyſką klatką á łotrowſką iáſkinią. RejZwierc 191v; WujJudConf 6; KochPs 11; BielSjem 17, 27.

»gdziekolwiek jedno ... zewsząd« (1): gdźiekolwiek ſie iedno obroćim po ſzerokośći świátá/ zewſząd pełno żywych rzecży od Bogá ſtworzonych przed ocży náſze przypada WujJudConf 49v.

b. Z odcieniem czasowym; z odpowiednikiem w zdaniu nadrzędnym dla przysłówka zaimkowego „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (2):

Połączenie: »gdzie (jedno) kolwiek ... tedy« (2): Gdźie ſie iednokolwiek ruſzyli [In omni quocunque egrediebantur] thedy ręká Páńſka byłá przećiwko nim ku złemu BudBib Iudic 2/15; RejZwierc 143.

2. Wprowadza zdanie przydawkowe (2): v wſzyſtkich narodow/ miaſt y kráin gdźiekolwiek [quocumque] krolewſkie Mándathy przychodzili/ dziwne rozrádowánia gody y weſela/ y ſwiętá obchadzáli Leop Esth 8/17; Owa w káżdy kąćik gdziekolwiek weźrzyſz wſzytko miło/ wſzytko iákoby ſie ſmiało RejZwierc 32v.
** Bez wystarczającego kontekstu (4): Aliquorsum Gdziekolwiek. Mącz 6d; Quopiam adverbium ad locum, Niegdzie/ gdziekolwiek. Mącz 344b; Quoquam ‒ Gdziekolwiek. Calep 891a; Quovis ‒ Gdźiekolwiek. Calep 892a.
III. Wskazuje na przebieg przestrzenny drogi, trasy,podróży: którędykolwiek; w odniesieniu do rodzaju drogi; przez co, czym; niekiedy w rozumieniu sposobu podróżowania; jako zaimek względny wprowadza zdanie okolicznikowe miejsca; quaqua Cn [w antepozycji (1), w postpozycji (3); w tym : gdzie by kolwiek (1)] (4):
a) W zdania nadrzędnym brak okolicznika miejsca odpowiadającego zaimkowi przysłówkowemu „gdziekolwiek” ze zdania okolicznikowego (1): Przyſzedłem do wſzech niemal ludźi w ohydę/ Głową/ widzę/ kiwáią/ gdźiekolwiek idę. KochPs 169.
b) W połączeniu z wyrażeniem przyimkowym jako okolicznikiem miejsca ze zdania nadrzędnego (3): wziął moc y wolność chodzenia z kazánim po świećie/ gdzieby mu ſię kolwiek podobáło. SkarŻyw 544; KochProp 13; Téż niech będźie wolné przeſzćié y drogá wſzyſtkim Kupcom [...] po źiemi y po morzu/ przez wody y rzéki [...] y przez rzéki álbo wody áż do morzá y zá morze/ ná łodźiách máłych y wielkich/ próżnych y nakłádnych ná wieki/ gdźiekolwiek y ilekroćby chćieli [quomodocunque et quotiescunque voluerint JanStat 354] SarnStat 1077.

Cf GDZIEKOLE, GDZIEKOLI, GDZIEKOLWIE, GDZIEŻKOLWIEK

KK