![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GROMIENIE | Następne hasło: GROMIONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GROMION (3) part praet pass impf
gromion (2), gromiony a. gromion (1).
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | gromi(o)n | f | N | gromiona |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | gromi(e)ni |
sg m N (praed) gromi(o)n (1). ◊ f N (praed) gromiona (1). ◊ pl N m pers gromi(e)ni (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s. v. gromić.
Znaczenia
Bity, zwalczany, pokonywany, ujarzmiany (3): Iuzem byl thy rzeczi wyschey V. C. M. wypyssal kyedym sye dowyedzial ysz thymy czassy Tatarowie Byalogroczczi braly w pansthwie V. C. M. y ſſą gromyeny LibLeg 9/53v; TEn ſie s Turki vganiał dość mężnie y cżęſto/ Od nich był mocą wielką gromion bárzo gęſto. PaprPan Ee4.
W przen (1): pierwey Winne groná Znikną/ y reż nie będźie śierpámi gromioná. RybGęśli B3.
Synonim: bity.
Cf GROMIĆ
ZZa