[zaloguj się]
[pdf]

ALLEGACYJA (7) sb f

-ti- : -ci- (3 : 4).

Wszystkie samogłoski tematyczne jasne, końcowe a pochylone.

Fleksja
sg pl
N allegacyjå
G allegacyjéj allegacyj
A allegacyją

sg N allegacyjå (2). ◊ G allegacyjéj (2). ◊ A allegacyją (2). ◊ pl G allegacyj (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (1 z tych samych przykładów).

praw. Powołanie się na coś, przytoczenie na dowód, przypomnienie [allegatio ‒ przywodzenie, przypomnienie Mącz 187a; przywodzenie ‒ allegatio Cn] (7): Trzecia rzecz ieſt/ że czaſem Apoſtołowie kilkiem ſłow alleguią/ a gdy kto chce ich allegatia [!] wyrozumieć/ muśi śię mieśca teo ſkore o [!] ieſt wzięta dołożyć MurzNT 8v; Tegoż Státutu wykład y állegátia. SarnStat 512; A Kto ſie bierze ná iáką Exceptią/ álbo wyięćie od práwá: y chce dowodźić ſwoią állegácią z Munimentów/ á nie dowiedźie: tedy tym co chćiał wygráć/ tymże tráći. SarnStat 764; á Allegátia iedná ták ma bydź rozumiáná/ odmowá ſtrony przećiwnéy áż dotąd/ że druga ſtroná ná to odmáwiáć pocznie: choćia tám rátiy/ y odmów będzie nie máło SarnStat 1157, 1157, 1158 [2 r.].

Synonimy: przypomnienie, przywodzenie.

TG