[zaloguj się]
[pdf]

GUŚLIĆ (8) vb impf

Zawsze -ſ-, -s-.

Fleksja
inf guślić
indicativus
praes
pl
2 guślicie
praet
sg
3 m guślił
conditionalis
pl
2 m pers byście guślili
impersonalis
praet guśl(o)no

inf guślić (1). ◊ praes 2 pl guślicie (4). ◊ praet 3 sg m guślił (1). ◊ con 2 pl m pers byście guślili (1). ◊ impers praet guśl(o)no (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Wykonywać obrzędy magiczne, czarować (8): Zaubern. Cżárowáć. Guslić. Incantare. Calep 580b.
a. Obelżywie o obrzędach katolickich (z pozycji innowierców) [kogo, co] (7): Tymi ſlowy Sol guſlićie Poprzyſięgam ćię ſtworzenie Soli przes Bogá żywego/ [...] áby ſię ſtáłá ſolą poprzyſiężoną álbo vtzárowáną/ ná zbáwienie wiernym KrowObr 73v, 73v, 81, 86v, 96v, 107v; zárázem ſię o tym bádał/ iákie też było to moie krzcżenie/ y cżym mię/ ábo bez mey wiádomośći y zezwolenia gwałtem/ y cżárowano y niewolono: y cżytałem Báięndę wedle ktorey mię guſlono y ſzmárowano CzechEp 85.

Synonimy: czarować, praktykować, zaklinać.

Cf GUŚLENIE

KW