[zaloguj się]

HEJA (3) int

heja (2), eja (1); heja Mącz (2); eja PatKaz I.

e jasne, a pochylone.

stp notuje, Cn brak.

1. Okrzyk nawoływania, przynaglania, pobudzenia, zachęty, tutaj (w modlitwie) błagania [eia, adverb. hortandinuż, ba, nuże, ba nuże Mącz 101a; eianużeż Calep; nuż, nu, nuże, nuż jednoeia Cn] (1): Eya przeto o laſkaua pany yedyna nadzyeyo naſza twemu ſynouy nas poſtauywſzy wlaſcze ofyaruy PatKaz I 18.
2. Wyraża różne stany uczuciowe (2):
a. Radość (2):

Powtórzenie dwukrotne (1): Io dolentis particula est. Ach. Quandoque exprimit gestientis laetitiae affectum, Heya/ Heya/ Heyda. Mącz 174a.

[b. Zdziwienie, niezadowolenie; ah, ᾽ὲα PolAnt (1): Eia/ co nam y tobie Iezuſie Názáreńſki? Przyſzedłeś zátráćić nas. [co ty masz z nami WujNT] BudBib Mar 1/24 (Linde).]

Synonimy: 1. ej, ehej, nu, nuż, nużeż. 2.a. ach, ej. 2.b. ej.

Cf EHEJ, [HEJACH]

TG