Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [HOSPICE]

Następne hasło: HOSPITALIJA »

HOSPITALARZ (2) sb m

o jasne; -ål- : -al- SarnStat (1 : 1); -årz.

Fleksja

N sg hospitalårz (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Jeden z pięciu najwyższych dostojników Zakonu Niemieckiego (Krzyżackiego; nie licząc W. Mistrza), sprawujący pieczę nad najważniejszym szpitalem Zakonu (w Prusach godność ta była zawsze związana z urzędem Komtura Elbląga); szpitalnik (2)

Jeden z pięciu najwyższych dostojników Zakonu Niemieckiego (Krzyżackiego; nie licząc W. Mistrza), sprawujący pieczę nad najważniejszym szpitalem Zakonu (w Prusach godność ta była zawsze związana z urzędem Komtura Elbląga); szpitalnik; hospitalarius (supremus) JanStat (2):

Zestawienie: »hospitalarz najwyższy« [szyk 1 : 1] (2): A my brát Henryk z Płáwen/ Hoſpitalarz náiwysſzy y Stároſtá w Práyſchenmárkt y Morng SarnStat 1105; Henryk Hold naiwysſzy Hoſpitálarz w Elbiągu SarnStat 1122.