[zaloguj się]
[pdf]

HUCZNY (7) ai

Fleksja
sg
m Ghucznégo n Ghucznégo
pl
G hucznych
A subst huczn(e)
L hucznych
inne formy
pl I m i n - hucznémi

sg m G hucznégo (1). ◊ n G hucznégo (1). ◊ pl G hucznych (1). ◊ A subst huczn(e) (1). ◊ I m i n hucznémi (2); -émi (1), -(e)mi (1). ◊ L hucznych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Wydający huk, głośny dźwięk, szum, huczący (7): Puſté brzégi náwiedzę Boſphorá hucznégo KochPieś 55; CzahTr E4.

W porównaniu (1): Yák przetchliny hucżnych wod ták on gniew twoy możny/ Ieſt nędznemu ſumnieniu memu záwżdy groźny LubPs L4.

W charakterystycznych połączeniach: huczne działa, wody.

Wyrażenie: »morze huczne« (1): Snadźby lepiéy/ by ieno nieczuć żalu ſwégo/ Twárdą ſkáłą gdźie ſtánąć śrzód morzá hucznégo KochFrag 53.
a. W odniesieniu do instrumentów muzycznych (3): LubPs gg, hh3v; WOlę ia ſtánąć miedzy niezlicznémi Woyſki/ z trąbámi y bębny hucznémi. GosłCast 40.

W charakterystycznych połączeniach: huczne bębny (3), trąby.

Cf [HUKLIWY]

BZ