[zaloguj się]
[pdf]

HUKANIE (2) sb n

a jasne; e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N hukani(e)
I hukani(e)m

sg N hukani(e) (1). ◊ I hukani(e)m (1).

Sł stp brak, Cn s.v. huk, Linde w objaśnieniu s.v. huk.

Wydawanie niskiego głosu przez ptaki (szczególnie przez sowy i gołębie); krzyk żałosny; ululatus Mącz; fremitus Cn (2): Y przypodobnił ſie tu Dawid ſwięty niemey Gołębicy/ ktora tylko hukániem ſwym żal ſwoy okázuie. LubPs Ov; Mącz 501c.

Cf HUKAĆ

BZ