[zaloguj się]
[pdf]

JEDYNOWŁADECZ (4) sb m

jedynowładecz (3), jedynowładziec (1); jedynowładecz BielKron (3); jedynowładziec StryjKron.

Oba e oraz o prawdopodobnie jasne; -å- (3), -a- (1); -å- StryjKron (2); -å- : -a- BielKron (2 : 1).

Fleksja
sg
N jedynowłådecz, jedynowłådziec
I jedynowłådzcz(e)m

sg N jedynowłådecz (2), jedynowłådziec (1). ◊ I jedynowłådzcz(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: jedynowładec.

Samowładca, monarcha absolutny (4): Wołodimirz Monomach Xiążę Kijowſkie y Iedynowładziec/ [...] żywot z ſmiercią przemienił StryjKron 210.
Szereg: »monarcha to jest jedynowładecz« (3): Kſięſtwá nie máłe/ ták Ruſkie iáko Litewſkie álbo Zmodzkie/ wſzákże ieden zwierzchny Monárchá/ to ieſt Iedynowłádecż nád nimi Pánuie BielKron 436v, 428, 431.

Synonim: monarcha.

Cf JEDYNOWŁADCA, JENOWŁADECZ

LW