![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: JĘGBIR | Następne hasło: [JĘKAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JĘK (2) sb m
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | jęk | jęki |
sg N jęk (1). ◊ pl N jęki (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w.
Nieartykułowany, żałosny, przeciągły głos wydawany pod wpływem bólu (2): były ſłyſzáne gwałtownych rázow y bicia trzaſki/ y kołátánia/ y częſte niewiedzieć od kogo ięki/ pęki/ ſteki StryjKron 350, 350 marg.
JW