[zaloguj się]
[pdf]

KABATEK (5) sb m

Pierwsze a jasne, drugie pochylone; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg pl
N kabåtki
G kabåtka
A kabåtek kabåtki
I kabåtki

sg G kabåtka (1). ◊ A kabåtek (1). ◊ pl N kabåtki (1). ◊ A kabåtki (1). ◊ I kabåtki (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. od „kabat” ‘rodzaj obcisłego kaftana spodniego’; tu także o ubiorze damskim; z neutralizacją funkcji deminutywnej (5): y thes pvnth kabatek perlowi nabyala glowa vczinyony czaly nyerwshony vespolek stem lanczvchem zalossyl ZapWar 1548 nr 2667; Iedno zacna pocżćiwość to piękna kárwatká/ Tá każdego ozdobi ták y bez kábatká. RejWiz 16; RejZwierc 24.
Wyrażenie: »rzezany kabatek; kabatki rzezać« = kabatek zdobiony przecinaniem tkaniny (1; 1): ále wierz mi iż y owi pieſzcżoſzkowie tego nie prażni/ co tylko iáko Tytyruſowie pod cieniem ſobie odpocżywáią/ kábatki rzeżą/ boćiki ciągną/ oberczuchy ſznurkuią/ perfumy ſie trzęſą. RejZwierc 159v, 190v.

Cf [KABACIK]

ZCH