[zaloguj się]
[pdf]

2. KARA (25) sb f

k- (24), c- (1); -r- (24), -rr- (1).

kar- (w tym 1 r. błędne znakowanie), kår; końcowe a jasne.

Fleksja
sg pl
N kara kary
G kary kår
I karami
L karze kar(a)ch

sg N kara (16). ◊ G kary (1). ◊ L karze (2). ◊ pl N kary (1). ◊ G kår (I). ◊ I karami (3). ◊ L kar(a)ch (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia
Wózek o dwu kołach; carruca Murm, BartBydg, Calep; biga Mymer1, BartBydg, Mącz; cisium, carrus Mącz, Calep, Cn; carrum Mącz, Cn; carra, currus BartBydg; benna, bigae, cantherium, carpentum, curriculum, essedum, rheda Mącz; currus longus, hamaxa, mandra, sar(r)acum (a. serracum, a. sor(r)acum), serraculum, plaustrum (a. plostrum), veha, ve(h)ia, birotum a. onerarium a. duarum rotarum vehiculnm Cn (25): Carruca. eyn karn. Kará Murm 151; Mymer1 15v; BartBydg 23; Covinarius Miles, Zołnierz który z káry bitwę wiedzie. Mącz 67a, 24c, 108c; To téż miéy ná bácznośći kiedy będźieſz miał Groblą zmáwiáć z robotniki/ álbo iákóżkolwiek byś robić chćiał/ Kárámi álbo ludźmi: pámiętay ábyś zoſtáwił przed Groblą Próg Strum E3v; StryjWjaz B2; Calep 167b.
Wyrażenie: »kara o dwu kolech« (2): Carruca – Karra o dwu koliech. Calep 167b, 201b.
Szeregi: »kara, (albo) kolasa« (7): Veredus, Był przed láty kóń w wielkiey kárze álbo koláſie ku prętkiemu mknieniu gotowy/ yáko dzis konie które poſti zową/ powodny kóń v nás zową. Mącz 484d, 24c, 34a, 39b, c, 54c; Calep 201b. [Ponadto przy innym szeregu 1 r.].

»woz(ek), (a, albo) kara« [szyk 6 : 2] (8): Oſtatecżnie wiedz iż one krainy chocia y lecie tedy bywaią błotne á ſliſkie wſzędy, tak iż też więcey wożą ſaniami albo włokami, niżli kiedy na woziech albo na karach. MiechGlab *5v; HistAl H4v; Mącz 25a [2 r.], 74a, 218a, 355a; Strum M2.

Synonimy: kolasa, woz.

MM