[zaloguj się]
[pdf]

KARMIENIE (10) sb n

a pochylone; pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N kårmieni(e)
G kårmieniå
D kårmieniu
A kårmieni(e)

sg N kårmieni(e) (2). ◊ G kårmieniå (3). ◊ D kårmieniu (2). ◊ A kårmieni(e) (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w.

Dawanie, dostarczanie pokarmu; zaspokajanie czyjegoś głodu, żywienie; tuczenie, pasienie (o zwierzętach); fartura, pastio Calep; alimonium, alitura, altus, assura, nutricatio, nutrimenta, nutritio, sagina, sustentatio mortalis corporis Cn (10): Bo iżebyś chćyał przez páſyenye/ karmyenye álbo vczenye rozumyeć/ nye byłći Dawid miſtrzem á vczyćielem KromRozm III H4v; Boschis, Wſzelákie ptáſtwo/ które w klatkę ſadzáyą/ ku wabieniu y karmieniu. Mącz 26c; Calep 760a GostGosp 110.

karmienie kogo, czego (3): CzechEp 189; Calep 408b; Do karmienia wołow rządna cżeladź ma bydź GostGosp 80.

karmienie czym (2): A co ſię tknie karmienia ludu ná puſzcży cudową mánną podeymuiąc lud: y to ma ná odpor ſłowá ſámego Chriſtuſá CzechEp 189, 189.

a. Żywienie niemowląt własnym mlekiem; alitura, lactatus, nutricatio, nutricatus Cn (2): Siłá yeſt tákich mámek/ ktore ſą y nyerządne y opiłe/ kthorych trzebá ſie ſtrzedz áby ich rodzicy w karmyenye nye prziymowáli. GliczKsiąż D5v.

karmienie czego (1): Cżemu otroci nie miewaią wielkich ciczow (–) [...] A też im nie trzeba takowego naożynia [!] ku karmieniu płodu. GlabGad D7v.

Synonimy: chowanie, odżywianie, opatrowanie, pasienie, żywienie.

Cf KARMIĆ

ZCh