[zaloguj się]
[pdf]

KARZĄCY (6) part praes act

karzący (5), karząc (1); karzący Mącz, SkarŻyw, GrabowSet, LatHar, WujNT; karząc Calep.

a pochylone.

Fleksja
sg
mNkårzący, kårząc
Gkårząc(e)go
Ikårzącym
pl
G kårzących

sg m N kårzący (2), kårząc (1). ◊ G kårząc(e)go (1). ◊ I kårzącym (1). ◊ pl G kårzących (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. karnik.

1. Wymierzający karę; w funkcji rzeczownika; virgator Calep; animadversor, castigator, puniens, punitor, vindex Cn (2): Tyle ſędźiow/ ile w ſpráwách lepſzych było/ A karzących/ ile ná dobre vcżyło/ Tyle świádkow ile przykłádow dawano GrabowSet V3v.

karząc czym (1): Virgator – Rozgami karzac. Calep 1127b.

2. Upominający, ganiący, krytykujący; taxator Mącz; censor,corrector, correptor Cn (4):

karzący kogo (2): Vcżyń mię Pánie Boże moy [...] karzącym bliźniego bez wſzelkiey gornośći LatHar 23; WujNT 662.

Wyrażenia: »grzechy karzący« (1): Każąc w Medyolánie iáko był niepochlebny/ á ludzkie grzechy śmiele karzący/ zgánił to SkarŻyw 462.

»sprawiedliwie karzący« (1): To ſpołeczne prześládowánie rożnych ſynow Abráhámowych/ figurą ieſt kośćiołá Kátholickiego haeretyki ſłuſznie y ſpráwiedliwie karzącego WujNT 662.

a. W funkcji rzeczownika (1): Taxator, Karząci. Mącz 441d.

Cf KARAĆ, KARAJĄCY, KARCA, KARZYCIEL

MM