[zaloguj się]
[pdf]

KIEDYKOLWIEK (68) pron

W pisowni rozłącznej (9); rozdzielone innym wyrazem lub cząstką wyrazową (5).

Oba e oraz o jasne.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII – XIX w.

Zaimek przysłówkowy, zastępuje określenie czasu:
1. Względny w funkcji spójnika (36):
A. Wprowadza zdanie czasowe (33):
a. Zdanie czasowe równoczesne z odcieniem uogólnienia: zawsze, każdej chwili, bez względu na to kiedy (9): LibLeg 8/161; á śmierć kiedykolwiek przidzie łagodnie ią mamy przypuśćić KwiatKsiąż M4v; á záwżdy gotowi ſą/ kiedy ich kolwiek Pan ich [...] záwoła/ ná ony wdzyęcżne gody kroleſtwá niebyeſkiego RejPos 6v, 193v; RejZwierc 166; CzechEp 147; Kiedykolwiek [cum] poydę do Hiſzpániey/ ſpodźiewam ſię że támtędy idąc vyźrzę was WujNT Rom 15/24.
Szereg: »gdzie i kiedykolwiek« (1): będąc gotowym opuśćić ie gdźie y kiedykolwiek/ wola zakomi Bożego będźie potrzebę vkázowáłá WysKaz 6.

Z trybem przypuszczającym z podwójną końcówką -by (1): Ale kiedybykolwiek dźiedźic onégo imięnia chćiáłby ſumme głowy ábo ran [...] zápłáćić y odłożyć poſśeſsorowi [!]/ powinien ten to poſſeſſor pieniądze tákowéż ſwoié wźiąć SarnStat 1168.

b. Zdanie czasowe z odcieniem warunku: ilekroć; quandocunque JanStat (24): KrowObr 191v; kiedykolwiek był niepokoy ten kościoł [Janusów] był otwárty. BielKron 101, 391v; KochSat A4; GórnDworz Bb7; WujJudConf 110; kiedykolwiek ſtrách mię iáki zeymie/ Tobie ia/ o pánie móy/ vfam vprzeymie KochPs 82, 151; SarnStat 633, 1055.

Połączenia: »kiedykolwiek ... i« (1): kiedj kolwyek przyacziela naſchego possila zadayacz was o tho zebi czy poddany yego bily widany. y wi prziyacziel nasz niechczeczie ych widawacz LibLeg 11/66v.

»kiedykolwiek jedno« (1): iż kiedykolwiek iedno Rzymſką wiárę pomieniono/ nie inſzą rozumiano/ iedno powſzechną/ zdrową/ chrześćijáńſką wiárę. ReszList 190.

»kiedykolwiek ... tedy« (1): kiedykolwiek dziecię kąpią/ tedy ma być warzono ziele w wodzie. FalZioł V 41.

»kiedykolwiek ... tedy zawżdy« (1): iż kiedykolwiek záwołamy k niemu/ tedy on nas záwżdy łáſkáwie á miłośćiwie pocieſzyć będzie racżył. RejPos 45.

»kiedykolwiek ... zawżdy, zaw(ż)dy ... kiedykolwiek« (7 : 2): KrowObr 46v; Kiedykolwiek ieſt wypráwá woienna Tnrecka przećiw Krześćiánom/ záwżdy Mángowie kupcy idą w towárzyſtwie z Turki BielKron 261v; GórnDworz S3, Bb6v; RejZwierc 257v; KochPs 5, 82; SkarŻyw 159; KochWr 41.

Frazy: »kiedykolwiek zachcecie« (1): y kiedykolwiek záchcećie [cum volueritis]/ możećie im dobrze czynić WujNT Mar 14/7.

»kiedykolwiek mogą« (1): Abowiem náyduią ſie tácy drudzy/ ktorzy mnimáią/ áby tho byłá powinna rzecż/ záwdy cżknąć kiedykolwiek mogą GórnDworz S3.

Szereg: »kiedyi gdziekolwiek« (1): kiedy y gdzie kolwiek vyrzáłá krzyż/ záwżdy y wnawiętſzey trudnośći vpadwſzy kłániáłá ſię. SkarŻyw 159.
B. Wprowadza zdanie warunkowe; warunek rzeczywisty (3):

Połącżenie: »kiedykolwiek ... tedy« (3): ktoremu vrzędowi [...] áni podobna rzecż áby miał Dworzánin doſyć cżynić: á kiedykolwiek mu ſproſtha/ tedy przedſię nie tym przezwiſkiem Dworzánin/ názwan być ma. GórnDworz Kk, Kk3; SarnStat 907.

2. Uogólniający: obojętnie kiedy, kiedyś w ogóle (5): jż gdy nędzny Cżłowiek Nawroczy ſyę kiedy kolwiek A skłonj ſię wiernie kumnie Znaydzie zawżdy łaſkę vmnie. RejKup Dd; RejPos 340; A ktoby też śmiał kiedykolwiek rzućić ſie ná ten ſkarb poſpolity/ [...] tákowy káżdy tąſz winą peculatus będźie karan. SarnStat 365, 151.
Szereg: »jakokolwiek, kiedykolwiek« (1): á wſzyſtkié dárowánia [...] z któréykolwiek przyczyny vczynioné [...] iákokolwiek kiedykolwiek [...], ábo którymkolwiek potwiérdzeniem vmocnioné: tedy tákowé nic temu ſtánowieniu nie máią przeſzkádzáć SarnStat 1088.
3. Nieokreślony: kiedyś; quandoeunquae Mącz (27):
a. W bliżej nie określonej przeszłości (3):
α. Dawniej (2): bo widzi ze trzeba mu tego aby ci byli znizeni, ktorzy mu kiedykolwiek resistere. ActReg 117; SarnStat 417.
β. Niedawno (1):

Polączenie: »wżdy kiedykolwiek« (1): áby [...] w tę drógę którą przodkowie iego przed láty ſzukáli y którą teraz záledwie iuż wżdy kiedykolwiek vpádkiem Węgierſkiey źiemie ſobie otwórzył/ vdáć y kończyć ią mógł. OrzJan 85.

b. W bliżej nie określonej przyszlości (23): Cżemu to ćięſzko ma być/ co kiedykolwiek prżyść muśi? SkarŻyw 196; CzechEp 228; iż tho iuż ſtánie zá moię właſną y odpowiedz y ſpráwę/ ktoram zdawná myślił był kiedykolwiek [...] vcżynić. CzechEpPOrz *4v; ReszPrz 39; á ty kiedykolwlek [!] náwroćiwſzy ſię: potwierdzay bráćią twoię. LatHar 718; WysKaz 26.
α. W znaczeniu: nigdy; w zdaniu zaprzeczonym (1): Niewątpże tedy y ty w tem Therſyto/ żeby y twoie ſromoty y háńby [...] niemiáły kiedykolwiek [aliquando] ná iáśnią ſię pokázáć. ModrzBaz 40v.
β. W funkcji zbliżonej do partykuóy, występuje w zdaniach dotyczących sytuacji (zwykle pożądanych) zrealizowanych po długim oczekiwaniu: w końcu, nareszcie (12): CzechEp 27, 111; Ze/ co im zázdrość vymię/ Bóg nágrádzáć będźie/ A cnotá kiedykolwiek mieyſce ſwe ośiędźie. KochPieś 44; LatHar 578; Obáczmyſz ſię kiedykolwiek dla Páná Bogá VotSzl B3, B2v, B4.

Polączenie: »wżdy. kiedykolwiek« (5): CzechEp 27, 424; ActReg 148; áby té diſputáciae tákié miáły wżdy kiedykolwiek [...] koniec iáki OrzJan 129, 127.

γ. W zdaniu zaprzeczonym życzącym; funkcja zbliżona do partykuły podkreślającej obawę przed realizacją (4): wſzákże ſię trzebá obáwáć/ áby ſię oná waśń záſtárzáła kiedykolwiek [temporibus] ku ſzkodźie Rzecżypoſpolitey niewywárłá ModrzBaz 77; Oświeć ocży moie Pánie/ ábym ſię kiedykolwiek nie zdrzymał ſnem śmierći LatHar 52, 238, 613.
** Bez wystarczającego kontekstu (1): Quandocunquae adverb. Kiedikolwiek/ álbo kiedyſz tedyſz. Mącz 338a.

Cf KIEDYKOLE, KIEDYKOLI, KIEDYKOLWIE

AL, KW