[zaloguj się]
[pdf]

KLERYK (40) sb m

kleryk (39), klerykus (1); kleryk : klerykus KuczbKar (1 : 1).

e jasne.

Fleksja
sg pl
N kleryk, klerykus klerykowie, klerycy
G kleryk(o)w
D klerykowi klerykóm
A kleryka kleryki
I klerykiem klerykami, kleryki

sg N kleryk (6), klerykus (1). ◊ D klerykowi (2). ◊ A kleryka (3). ◊ I klerykiem (5); -em (1), -(e)m (4). ◊ pl N klerykowie (4), klerycy (2); -owie KromRozm III, SkarJedn; -owie: -y SkarŻyw (2 : 2). ◊ G kleryk(o)w (3). ◊ D klerykóm (3); -óm (2), -(o)m (1). ◊ A kleryki (8). ◊ I klerykami (2) SkarŻyw, WujNT, kleryki (1) KuczbKat.

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI i XVIII – XIX w.

Duchowny niższych święceń przygotowujący się do służby bożej, także każdy duchowny; clericus, initiatus sacris (primis), minister sacrorum a. sacerdotum a. aedium sacrarum Cn [clericus ‒ duchowny Mymer1 9, BartBydg; duchowny człowiek, stanu duchownego – clericus Cn] (40): Vſtáwił też iż pirwſze święcenie Opát w klaſzotrze może dáć klerykom BielKron 151v; (marg) Cżemu ie Kleriki zową. (‒) Bo to imię Clericus, ktore ná ten cżás mu dawáią/ z tąd ieſt wźięte/ iż Páná Bogá cżąſtką y dźiedźictwem ſwoim mieć pocżyna KuczbKat 240; SkarJedn 236; Kleryk ieden kośćiołá Akucyneńſkiego od cżártá był opętány SkarŻyw 251; vkazáli rękę/ mieniąc iſz to ieſt ręká Arſeniuſzowá/ ktorą ten zły cżłek ná ſwe Cżárnokśięſtwá/ Klerykowi ſwemu odćiął. SkarŻyw 391, 251 marg, 320, 353, 354, 388 (16); iż tu Apoſtoł/ przez to ſłowo Clerus, nie rozumie kośćiołá wfzytkiego/ ále tylko kśiężą/ ktore przeto Klerykámi zowią/ iż [...] ábo do dziedzictwá Páńſkiego oſobliwiey należą: ábo iż ſam Pan ieſt ich dziedzictwem. WujNT 807; [ustawiamy sprawcę] Antoniégo z Furliwiá Dekrétów Doktorá/ Komory Apoſtolſkiéy Kleryká SarnStat 1104, 115, 203, 212, 213.

W połączeniach szeregowych (7): SkarŻyw 90, 305; ReszHoz 115; SarnStat 201, 202, 316; W ktorym rozmáite ſą roty/ iáko niebieſkiego y Anyelſkiego woyſká/ ſtoiących y vſługuiących Apoſtołow/ biſkupow/ kápłanow/ dyákonow/ ſubdyákonow/ y innych klerikow SkarKaz 608b.

W charakterystycznych połączeniach: kleryk nieczysty (2), stary; klerykiem być (2), uczynić, zostać (3), zwać (2).

Szeregi: »kleryk i (albo) (stan) duchowny« [szyk 1 : 1] (2): Kápłan od yednego biſkupá ma być ſtáwyon/ Tákże y diakon/ y drudzy duchowni álbo klerykowye. KromRozm III I3; SkarŻyw 353.

»kanonik i kleryk« (1): Poſtawił ná wielu mieyſc wiele Collegia/ Kánonikow/ y Klerykow pod Regułą/ áby pożytecżniey ſwym y ludzkim duſzom ſłużyli SkarŻyw 574. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].

»kleryk, (i) kapłan« [szyk 2 : 2] (4): dochody kośćielne ná cżterzy cżęśći rozdzielił: iednę ná Kápłany y Kleryki ſwe SkarŻyw 353, 460, 471, 517. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.].

Synonimy: duchowny, kapłan, ksiądz, pop.

Cf KLERYKA

MM