[zaloguj się]
[pdf]

KŁODZINA (4) sb f

Teksty nie oznaczają ó; a prawdopodobnie jasne (tak w -ina; Cn o oraz a jasne).

Fleksja
sg pl
N kłodzina
G kłodzin
A kłodzinę kłodziny

sg N kłodzina (1). ◊ A kłodzinę (1). ◊ pl G kłodzin (1). ◊ A kłodziny (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Pień, gruby kawał drzewa; arbor contruncata, caudex sectus, contruncatae arboris pars, truncus Cn (4): A gdy ſię nád Wilią wſzyſcy ſciągnęli/ wnet z wielkich kłodźin poczynili płoty StryjKron 265, 752.
a. W funkcji coll. (2): Retae ‒ Kłodzina wrzekach. Calep 919b; Ná dłuż drewno vmierzywſzy/ ták rowno máią wſzyſcy iednáko woźić/ ták łupne/ iáko kłodźinę GostGosp 86.

Synonimy: kloc, pień. [Nie dotyczą a.]

Cf KŁODA, KŁODZIE

MM