[zaloguj się]
[pdf]

ASTRONOMIJA (5) sb f

Prawdopodobnie nagłosowe a jasne, końcowe pochylone; oba o jasne; pisane dużą literą; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja

A sg astronomiją (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Nauka o ciałach niebieskich; też umiejętność przepowiadamia przysźłości z gwiazd [astronomia ‒ nauka o niebieskich znamionach i o inszym biegu niebieskim Mącz 18b; gwiazdarska nauka ‒ astrologia, astrorum scientia, astronomiam recentiores vocant, ut ab astrologia, per quam divinatricem intelligunt, distinguant Cn] (5): Był theż w Arkádyiey Atlás cżłowiek wyſokiego rozumu/ ktory Aſtronomią/ tho ieſt/ bieg ſpraw niebieſkich/ wynálazł/ y Greki náucżył BielKron 273, 23v; Bo ácż tho zową wyzwolonemi náukámi/ Grámmátikę/ Logikę/ Retorikę/ Muzikę/ Aritmetikę/ Geometrią/ y Aſtronomią/ á ſą to náuki poważne á trudne. RejZwierc 13v; Albo co też pomoże komu vmieć Aſtronomią/ to ieſt/ z biegow niebieſkich przyſzłe á przypádłe rzecży/ á on y tych co przed ocżymá ma nie vmie vżyć áni rozeznáć. RejZwierc 14.
a. Dzieło poświęcone astronomii: Piſał też [Lucyjanus odszczepieniec] y Aſtronomią ſwoię/ ále ią w pośmiech obroćił plotkámi ſwemi. BielKron 156.

Synonimy: astrologija, »gwiazdarska nauka«.

WG