1. Piękność; urok, wdzięk, powab; ozdoba; wspaniałość, świetność; forma BartBydg, Mącz; species BartBydg, Cn; figura BartBydg; concinnitas, concinnitudo, decor, decus, dignitas, elegantia, formositas, generositas, honestamentum, nitor, ornamentum, ornatus, splendor, venustas Cn (46): ſyn twoy był kráſy anielſkié/ wſſech ſynow cżlowiecżych nápięknieyſſy OpecŻyw 131v, 128v; Zleś tę pawiu rzecż z rozumiał: [...] Kożdego ſwym obdárzono: Ty kraſą/ ſlowik śpiewánim: Woł śiłą/ á koń biegánim. BierEz N4v, K2; Species, czudnoscz, krassza, pulchritudo, forma, figura, postava BartBydg 147; gdy vzrzał iednego młodziencza na twarzy ſzkaradego, ale obycżaiow dobrych y rzekł, dobrota duſzo iego wiele kraſi, iego twarzy przydawa. BielŻyw 74, 49; [czart do anioła] Owa przydą náſze cżáſy/ Iż doſtániem ſwoiey kraſy/ Ktorąſmy pirwey ſtráćili BielKom D3; LubPs N2v, S3v, V5; Leop Ez 27/4, 11; Fallax puellarum forma, Omylna panieńska kraſá. Mącz 117a; y pocżęłá gąść á plęſáć/ á to ták ślicżnie á ták słuſznie/ że wſzyſcy [...] dziwiwili[!] ſie iey kráſie/ gędźbie y plęſániu HistRzym 12v, 7 [2 r.], 8v, 102v [2 r.]; (nagł) Ná Rózą. (-) NAdobny ſobie kwiát Venus obráła/ Kiedyby iego kraſá dłużéy trwáłá. KochFr 44; KochDz 104; Wſzyſtkę ſwą kraſę drzewá vtraćiły KochPieś 41; [do lutni] O czći Pheobowa/ y ſtołow złoconych Kraſo niebieſkich KochPieś 53; ArtKanc 116v, Q19v; Ieden wzor vczćiwośći/ iedná cnoty kraſzá/ Któréy ni Tyran zgłádźi/ áni butá náſzá. ZawJeft 35; Láto widzę ſtoi/ Ale ná ſobie nie ma zwykłey kraſy ſwoiey. Wſzyſtko odmienne bárzo: ná głowie włos śiwy/ Wieniec zwiędły/ twarz śina WitosłLut A5, A3; GosłCast 3; PaxLiz A3, E2v.

W przeciwstawieniach: »krasa... cnota« (2): Niemaſz żadney więtſzey wády/ Iedno żeś bárzo ſzkárády. On rzekł/ kto chce cżłowieká bacżyć/ Nie trzebá ná kraſę pátrzyć: Bacż cnotę y obycżáie BierEz B3; Iż yą poymye/ nye ták dla cnoty ktoraby w nyey byłá/ yáko dla kraſy iż głádka yeſt. GliczKsiąż P7.

W porównaniu (1): Iák prędko śćięty kwiatek/ ſwą ozdobę tráći/ Ták rychło kráſę cżłowiek/ gdy ſię z śmierćią bráći. GrabowSet E.

W charakterystycznych połączeniach: krasa anjelska, dziwna, niewymowna, omylna; być [jakiej] krasy (2); krasy dostać, odjąć (ujmować) (2), przydawać; (u)tracić krasę (2); nadarzyć (obdarzyć) krasą (2).

2. Dorodność, krzepkość, tężyzna, siła; rumianość; almities, color venustatis sanguine difflusus vet succo illitus, pulchritudo ex nutrimento Cn (12): Pytał młody ieleń ſtárego/ Co ſie dzieie oycże złego: Iże przede pſy vćiekaſz/ Kiedy kraſy ták doſyć maſz. Napierweieś doſyć wielki/ Ku biegowi bárzo lekki: Rogami ſie możeſz bronić BierEz L, L; ieſli kto pełny/ kraſny/ rumiány/ nád Zwycżay: kraſáć táka ſzkodna SienLek 18v, 12v; Oczko 12v; Pierwéy niż pleśnią piękna twarz przypádnie/ Y zupełnému ćiáłu kraſá ſpádnie KochPieś 8; ArtKanc E19v; GrabowSet N3v.

W charakterystycznych polączeniach: krasy dosyć (niemało) mieć (2).

3. Barwa (zwłaszcza jaskrawa), blask; farba; color BartBydg (11): Color, crass, barwa BartBydg 30b; iż ocży ſą rzecż ſubtilna [...] przeto też tam żołtą kraſę narichley znać. GlabGad E6v; farbierze gdy chczą aby ſukno albo płotno iaką kraſę lepiey w ſię przyięło tedy ie ocztem polewaią albo onę kraſę warzą z nie iaką cirpką rzecżą GlabGad 16, E6v; Byśćie wy miedzy gárncy w ſzczyrych ſádzach ſpáli/ Przedśię wy ſwoią kraſą będźiećie równáli Z gołębiem naslicznieyſzym/ od którégo ſzije Málowánéy/ to śrzebrny/ to złoty bláſk bije. KochPs 97; PaxLiz D2, D2v, D3.