[zaloguj się]
[pdf]

KRASOMĘDREK (2) sb m

-a- (1) Mącz, -å- (1) RejZwierc; o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N krasomędrek
G kråsomędrk(o)w

sg N krasomędrek (1). ◊ pl G kråsomędrk(o)w (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

Człowiek umiejący ładnie a wykrętnie mówić, sofista; sophistes Mącz (2): Sophistes, Obieráyący ſie w naukách mądrośći álbo ſie chełpiący z nauki y mądrośći/ mędrek/ kráſomędrek. Mącz 402c; Tákże y dziś ieſt wiele tych kraſomędrkow/ czo ine mowią á ine rozumieią/ á śiłá ludzi tymi zákritoſciámi ſwemi ná co chcą y iáko chcą prziwodzą RejZwierc 84v.

Synonim: mędrek.

MB