[zaloguj się]
[pdf]

KUMEK (2) sb m

Fleksja

A sg kumka (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. od „kum” ‘ojciec chrzestny’:
Hipokor. (1): Weś ſobie zá kumká Páná Gośćiá KlonWor 59.

Iron (1): Tenże będźie nádźieią drugiego potomká: A ſyn z niego będźie miał y Oycá/ y Kumká. KlonWor 60.

JB