[zaloguj się]
[pdf]

KUSZENIE (22) sb n

-e- (21), -ę- (1).

Pierwsze e jasne, końcowe pochylone.

Fleksja
sg pl
N kuszenié kuszeni(a)
G kuszeniå
A kuszeni(e)
I kuszeni(e)m
L kuszeniu

sg N kuszenié (8); -é (1), -(e) (7). ◊ G kuszeniå (9) -å (8), -(a) (1). ◊ A kuszeni(e) (2). ◊ I kuszeni(e)m (1). ◊ L kuszeniu (1). ◊ pl N kuszeni(a) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. w innym znaczeniu s.v. kusić.

1. Doświadczanie, wystawianie na próbę, poddawanie próbie; praetentatus Mącz; experimentum, exploratio, periclitatio, periculum, probatio, tentamen, tentatio Cn (11): WróbŻołt 94/8; Leop Hebr 3/8; Praetentatus, Koſztowánie/ kuſzenie. Mącz 449a; Tákowegoć kuſzenia przykłádem/ ſą ony ſłowá w Deuteronomion: Kuśi was Pan Bog wáſz/ áby to iáwno było ieſli go miłuiecie álbo nie. KuczbKat 425, 425; LatHar 15; nie zátwardzayćieſz ſerc wáſzych iáko gdyśćie mię obráźili w dźień kuſzenia ná puſzczy [diem tentationis in deserto] WujNT Hebr 3/8; prośbá ich bez tey wiáry byłáby więcey ſzyderſtwem y kuſzeniem/ á niżli prawdziwym prágnienim dobrodzieyſtwá. WujNT 222.

kuszenie czyje [= przez kogo] (2): [jeden nauczony w zakonie] przyſtąpiwſzy ſie do Páná/ nádziewáiąc ſie obłowić w iákiey omyłce iego w ony in kuſzeniu ſwoim. RejPos 209; BudNT Gal 4/14.

Wyrażenie: »kuszenie Pana Boga« (1): Vporne kuſzenie P. Bogá ſwego iákiekolwiek. LatHar 113.
2. Usiłowanie, przedsięwzięcie, zamysł; machinatio, molitio Mącz (3): Molitio, Kuſzenie. Mącz 229c.

kuszenie czego (1): Machinatio, Wymyſlienie/ wynaydzienie/ też kuſzenie álbo pokuſzánie czego. Mącz 202d.

kuszenie czyje (1): Eludere alicuis machinationem, Wyrozumieć cziye kuſzenie/ y zabieżeć mu od ſpáśi bywa mówiono. Mącz 202d.

3. Wystawianie na pokusy, namawianie do złego; tentatio, tentamentum Cn (6): MurzNT Luc 4/13; Y dokonawſzy wſzyſtkiego kuſſenia [consummata omni tentatione] diabeł/ odſtąpił od niego áż do cżáſu. Leop Luc 4/13; WujNT Luc 4/13.

W charakterystycznych połączeniach: kuszenie na puszczy; kuszenia dokonać, dokończyć, skończyć.

Wyrażenie: »złe kuszenie« = pokusa (1): Zlekuſzenie [!] ieſt powod ku grzechowi. KuczbKat 425 marg.
Szereg: »kuszenie i (albo) pokusa« [szyk 1 : 1] (2): Pyerue czeſzne obyauyenye ſtalo ſyą czaſu czaſu [!] anyelſkyego ſtworzenya czego douodzą uyuodem kuſſenya albo pokuſy PatKaz III 97v; WujNT Bbbbbbv.
*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Mącz 448d; Tentamentum ‒ Kuſzenię. Calep 1054b.

Synonimy: 1. doświadczanie, doznawanie, kosztowanie, probowanie; 2. wymyślanie; 3. pokusa.

Cf KUSIĆ

TZ