[zaloguj się]
[pdf]

KWITNIĄCY (6) part praes act

Fleksja
sg
mNkwitniący fN nN
I Ikwitniącą I
L Lkwitniąc(e)j L
V Vkwitniąc(a). Vkwitniąc(e)
pl
N subst kwitniącé
A subst kwitniącé
V subst kwitniąc(e)

sg m N kwitniący (2). ◊ f I kwitniącą (1). ◊ L kwitniąc(e)j (1). ◊ [V kwitniąc(a). ] ◊ [n V kwitniąc(e).] ◊ pl N subst kwitniącé (1). ◊ A subst kwitniącé (1). ◊ [V subst kwitniąc(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: kwitniejący s.v. kwitnąć.

Wydający kwiat; florens Mącz; floriger Calep (6): Mącz 131b; iákby pomiéſzał rózą woniáiącą/ Z fiołki y z lilią/ pozornie kwitniącą. ZawJeft 46; Floriger ‒ Kwitniiący [!]. Calep 424b.
Przen: Pomyślnie się rozwijający, wspaniały (3): Pánno vmyſłu męſkiégo: Krzywdá ſzczęśćia omylnégo/ Odćinać kwitniącé látá Nagle ćię zdéymuiąc z świátá. ZawJeft 44, 45; [Pozdrowione bądzcie kwithniącze naiaſnieyſze zrzenicze pana Kryſthuſowy Pozdraw A3; Pozdrowiono bądz y błogoſlawiono kwitniącze Sercze zbawiciela mego na krzyżu vmarłego Pozdraw A6, A6v].
Wyrażenie: »kwitniąca młodość« (1): nim wſzedł ná kázálnicę ledwie ſię żjwym bjć zdał: á ſkoro mowić pocżął/ tákie iáko w kwitniącej młodośći kazánie cżynił. SkarŻyw 312.

Cf CZARNOKWIT, KTNĄCY, KWITNĄCY, KWITNIEĆ, [KWITNY]

WG