Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LATYNIN

Następne hasło: LAUDAN »

LATYŃSKI (2) ai

a jasne.

Fleksja

sg
f	N		n	N	latyński(e)
f	L	latyński(e)j	n	L

sg f L latyński(e)j (1). ◊ n N latyński(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Pochodzący od starożytnych Rzymian, odnoszący się do starożytnego Rzymu, łaciński (2)

Pochodzący od starożytnych Rzymian, odnoszący się do starożytnego Rzymu, łaciński [Latinus Łac śr] (2): Baran ieſt wodz trzody owiecz/ á przetho natura iemu moc dała nad inſze Owcze/ Takież Aries latinſkie ſlowo wykłada ſie v groekow iakoby mocz Iakoby mąż owcży/ bowiem on moczą ſwoią bije rogami y odpądza ſwe^go nieprzijaciela. FalZioł IV 2d.

Wyrażenie: »kraina latyńska« = Lacjum (1): Vpátrzył [Kakus, syn Wulkana] ſobie mieyſce w kráinie Látyńſkiey/ Nád Tybrem/ przy oſobney gorze Awentyńſkiey. KlonWor 21.

Cf LACKI, 1. ŁACIŃSKI, [ŁACKI], [ŁATAŃSKI]